lunes, 18 de mayo de 2009


Marzos airosos, abriles chuviosos
mayo otra vez…
Antonio Pereira
  • ANTONIO PEREIRA NO MES DAS LETRAS …………………………………….………IN MEMORIAM
    Chega o maio outra vez, de sempre mes de flores, amores e letras. Vén o maio outra vez tal e como reclamaba Antonio Pereira, coa voz dun poeta de abril, coa voz de eterno adolescente que evocaba as coplas tan populares do noso maio nun dos seus fermosos poemas. Como a tradición, o pasado e a memoria son os que constrúen a historia, neste Día da Letras Galegas quixeramos acordarnos dun home, amante das tradiciois, de xeneroso carácter e memoria, á vez de humilde talante que se recoñecía hai anos nun mes de maio "mutilado"en certo modo ao anhelar poder usar esa lingua, tamén de xentes sinxelas, que soa de vello nas rúas da súa vila. Daba así, dun xeito sincero, a benvida a presenza do galego nas escolas do Bierzo unha garantía do futuro do porvir dunha fala popular e entrañable que forma parte da esencia do ser berciano e Antonio Pereira, na súa alma de poeta, sabía perfectamente que era ser berciano.
    Antonio Pereira deixounos neste mes de abril para xuntarse con Cunqueiro. Coincidimos coas declaraciois dun amigo e bo coñecedor dos dous literatos, o cantautor Amancio Prada. Cunqueiro e Pereira comparten un poético abril de mil primaveras, comparten tamén unha excelente xenialidade á hora de contar e, comparten, aínda que dun xeito ben distinto, o amor polo galego. Cunqueiro creou o seu mundo partindo dunha botica en Mondoñedo. Pereira desde a ferretería do seu pai na Cábila. A súa vila natal e os seus paisanos son materia imprescindible nos seus relatos. Si, Pereira era un autor leonés que construíu un universo literario cun marcado carácter berciano, como non podía ser menos. Dos numerosos titulares e columnas na prensa que nos recordaron a súa persoa e a súa obra nestes días ningún deixa de citar a ironía entre os trazos destacados da súa creación. Esa é certamente unha das máis significativas marcas do seu estilo intimamente próximo ao galaico. El desexaba publicar en galego, el en persoa confesaba ese desexo que foi desexo cumprido en vida pois hai uns anos xa, no 2003, ao ser editados por Galaxia, a editorial fundada, entre outros, polo lugués Ramón Piñeiro, os seus Contos da Cábila. Antonio Pereira escolleu unha cita do gran xeógrafo, historiador e excelente narrador Otero Pedrayo na que fala do Bierzo como un "espléndido val fechado por altos cumes…país de fonda vida agrícola e de rica e dramática historia".
    Anos antes, era o ano 1994, solicitaramos del un dos seus contos para editar en galego para os rapaces do Bierzo. Accedeu gustoso e aquel conto saíu en abril da imprenta cara muitos centros de educación do Bierzo baixo o título xenérico de CONTOS DE MAIO. Daquela nas aulas ninos bercianos leron en galego un conto de Pereira. Era compañeiro doutro conto dun maxistral autor galego, octoxenario xa como el e de saúde delicada, mais aínda vivo, Bernardino Graña.
    Fixemos daquel conto unha tradución normativa a petición do autor. "A vara", ese é o seu título, falaba dunha viaxe cara a un Lugo en plenas festas de San Froilán. Era unha anécdota en gran medida biográfica ben parecida á que relata da súa infancia o autor homenaxeado este ano no Día das Letras Galegas, Ramón Piñeiro, que era de Láncara e tamén realizou con motivo da mesma festa unha viaxe, esta en tren, cara a cidade das murallas romanas mellor conservadas de Europa. Non debemos tampouco omitir que na edición daquel conto, por expresa petición de Pereira, levaba por diante estas palabras explicativas moi ben medidas propias dun home amigo da orde, pero disposto á irreverencia ao mesmo tempo e que resumen moi ben cal era o seu sentir cara o galego. Antonio Pereira dicía:
    "Este conto que terá que chegar aos lectores coa axuda dun tradutor, dedícollo aos nenos dos lugares do Bierzo que falan e entenden o galego. Cando eu andaba pola súa idade, resultábame familiar esta fala, na ferretería vilafranquina de meu pai, frecuentada por xentes sinxelas e recias. Pero ninguén me ensinou na escola con sistema e orde unha lingua entrañable que me gustaría usar na miña creación literaria, alternándoa co rico e case universal idioma de Castela.
    Pido que aos nosos rapaces de agora se lles aforre esta mutilación."
    Nos últimos anos era frecuente velo na praza entre os veciños e foráneos que gozaban co revivir da tradición dos maios e animábanos a seguir reclamando despois do marzo airoso e do abril chuvioso que entrase o maio coas súas flores outra vez, igual que no seu poema. É precisamente a súa poesía, non só a ironía da súa prosa, o que fan de Pereira un autor tan próximo ao mundo literario galego. Ramón Piñeiro dicía que o lirismo e a saudade eran parte esencial e definitoria do sentir galaico e, sen lugar a dúbidas, o noso Antonio Pereira sentíase poeta. Así o ten manifestado en varias ocasións, entre elas nun encontro singular que tivo co tamén magnífico prosista e singular poeta galego Méndez Ferrín. Era nun acto en Cacabelos con motivo do mes das Letras e en homenaxe a Fernández y Morales, onde insistía en definirse como poeta e considerarse home tendente ao lírico para liberar en verso o seu sentir máis íntimo.
    Invitamos a todos aqueles amigos da boa literatura e dispostos a enriquecerse co uso dunha lingua que é tan nosa, que fagan hoxe unha lectura dun dos seus contos en galego, como un fermoso e emotivo agasallo ao autor recentemente falecido e para festexar tamén así o Día das Letras Galegas. Quen non teña o libro pode facelo vía internet, tan só ten que poñer: " Contos da Cábila" no buscador. Sigamos, pois, o consello de Pereira e evitemos, xa que podemos, inútiles mutilaciois produto dunha dramática historia.
    Héctor M. Silveiro Fernández, 17 de maio de 2009

domingo, 19 de abril de 2009

Maio 2009


miércoles, 7 de mayo de 2008

lunes, 5 de mayo de 2008

algunas imagenes maio 2008

El Castillo y Calle del Agua


El maio de las Vegas-

lunes, 28 de abril de 2008

maio 2008

REVITALIZAR O MAIO : UN TRABALLO DE DIGNIFICACIÓN DO NOSO PATRIMONIO INMATERIAL
Unha vez máis en pleno século XXI unha festa ancestral marcará como todos os anos o comezo da primavera en Vilafranca e no Bierzo. Unha festa popular e participativa, unha festa distinta que vén a rachar coas tebras do escuro inverno. Unha festa que abre as portas e achega aos balcois de todas as casas da vila medieval un rito sinxelo, acompañado dunha sinxela melodía e uns cantos tamén sinxelos que todos os nenos e nenas coñecen a pesar de ser unha vella letra.

Todos a repiten desde non se sabe canto tempo. Aí está outra vez un maio mozo, un maio humano apañando as castañas maiolas como parte dun rito que soubemos conservar para o futuro, porque de tantos que había noutras vilas do norte, especialmente en Galicia, en todas elas desapareceu haiche ben de tempo. A casualidade e a fidelidade á tradición fixeron preservar unha reliquia viva do noso calendario tradicional, un verdadeiro símbolo desta tipoloxía de festexos e un modelo ideal para o tan cacareado turismo alternativo ou cultural que converte a Vilafranca, por outro motivo máis, nun lugar de referencia na comarca, para veciños e visitantes.
Para que a memoria se cultive, pola dignificación do costume e como agradecemento aos que traballaron arreo para que o maio siga vivo, este ano presentamos un traballo de recompilación de imaxes, un DVD, especialmente da Festa do Maio destes últimos 30 anos como documento que constata os esforzos realizados para revitalizar este costume e como testimuña do mesmo de cara o futuro. É unha mostra do orgullosos que estamos de manter en Vilafranca esta tradición viva, esta festa que é de todos e que todos contribuímos a que sexa parte da nosa identidade, un fermoso tesouro do noso patrimonio inmaterial.

maio 2008

PROGRAMA
Xoves 1 de maio.
Maio tradicional:

A primeira hora da mañá, saída a cortar as cañaveiras para, nos lugares de costume - No Socubo, no Campo da Galiña e no Instituto- vestir aos Maios.

Percorrido de Maios polas rúas da Vila, para xuntarse na Praza Maior a eso das duas da tarde.

Comida para os participantes dos Cortexos de Maios.

As 20:00h. no Teatro Vilafranquino.

Presentación do DVD:

Venres 2 de maio:

As 16:30h. Adornamento da Rúa da Auga, -comenzaremos no Campairo-.

As 23:00h. dende a Praza de Santa Catalina, ronda poético musical teatreira, coa participación de “VOLTAEDALLE TEATRO” da man do afiador e paragüeiro RODESINDO DA BARROSA -preparade coitelos e navallas-
Fin da ronda coa música e danza de “KTHARSIS” no Campairo, con cantina popular.

Festa do Maio 2008

Hace tiempo que la presentación del cartel del Mayo se convierte en un verdadero lujazo; cada autor le da su visión personal como hemos visto lo largo de estos años a través de las obras para la ocasión de Robés, Gaztelu, Cristina, etc; Este año la obra la ha realizado alguien al que le ha bastado participar un par de veces en la fiesta, para impregnarse de su esencia y ser parte de ella ….. Os presentamos el cartel de la “Festa do Maio 2008”, un trabajo realmente espectacular obra de nuestro colaborador Alfonso Fernandez Manso.

jueves, 3 de mayo de 2007

maio 2007

Año tras año la galería de carteles del mayo sigue prestigiandose con magníficas colaboraciones. El trabajo de este año es de Robés; el resultado, impactante.

Lunes 31

EL LUNES, ADORNANDO LA CALLE DEL AGUA PARA LA RONDA NOCTURNA



Ya en la ronda, subiendo a los balcones a recitar poemas y recibir agasallos
El cantautor AINDA actuando en la plaza del Campairo

José Ángel acompañado de Mon, Marisa y Toño.

Y después del concierto, la música siguió en la bodega de Xoque.

aquí tenemos a Mari Cruz impartiendo cátedra con Marisa

Nadie tenía prisa a pesar del madrugón que esperaba para cortar las cañaveiras el día siguiente....

A día siguiente: maio de la calle del agua y del Castillo

La TVG estuvo presente en todos los actos
Julieta preparándose para vivir su segundo maio El cortejo del Castillo con los maios acostados


Aquí está el maio de la calle del agua




¡tire castañas señora Maria!

miércoles, 2 de mayo de 2007

Mayo de Las Vegas


Unas de imágenes del mayo de las vegas desde la salida en el instituto hasta la llegada en la plaza.

Nuestro mayo Raúl siempre bien acompañadoJosé Ángel se unió a nuestro barrio y se notó...sin duda ningunaEn este barrio hay gente que nos hace llevar mejor la mañana a base de tortillas, pasteles, chorizos y refrescos varios. (Gracias Isabel, Aurita, Fernando y Belén)


de mañana empezando a vestir los mayos de este cortejoY algunos madrugaron para cortas las cañaveiras....

martes, 24 de abril de 2007

lunes, 1 de mayo de 2006

maio 2006

PROGRAMA DE ACTOS MAIO 2006
Domingo 30 de abril :

RONDA POÉTICO MUSICAL
A partir das 18:00h
. A adornar os balcois da Rúa da Auga.

Ás 11 da noite: Comezará a Ronda poético musical teatreira primaveral pola Rúa que contará coa presenza dos Regueifeiros Luis Correa e Benito Lobariñas.

Ao remate haberá para todos unha máxica Queimada das castañas maias.

Luns 1 de maio:

O MAIO TRADICIONAL
A partir das 8,30
na Casa da Cultura para ir cortar as cañaveiras .

Ás 11,30 os maios andarán as rúas da vila para reunirse finalmente na Praza Maior a última hora da mañá.
Logo Comida campestre de todos os participantes con música e danza de sobremesa.

algunas fotos del mayo del barrio de las Vegas.